Söyleseydim derdimi, duyar toprağa taşa.
Anlardı ahvalimi, bakmadan göze kaşa.
Sesime ses verirdi, kendi vücut diliyle.
Tutup da kaldırırdı, hemen yerden eliyle.
Su gibi zaman gibi, akıp giden hayatı.
Durdurmaya güç yetmez, şahlanan yağız atı.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta