Gözyaşı mutluluktan akar diye öğretmişlerdi
Meğer hüzünden de ağlarmış insan söylememişlerdi
Zaman durmazdı hiçbir masalda kötü adam cezasını bulurdu
Acının yalnız adı vardı ötesi yoktu
Meğer acı gerçekte de varmış söylememişlerdi
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




sonu mutlu masallarla büyüdük...
Söylemiş olsalar inanılır mıydı acaba... illaki yaşamak gerekir...
Yaşayarak öğrenir insan boşlukları... Kendi çığlığında bulur ayrılığın acısını...
İstasyonda unutulmuş bir bavul gibi yalnız kalır ve sahipsiz...
Kaleminizi kutluyorum...
Güzeldi yürek sesiniz...
Sevgiler..
Evet büyükler küçüklere hep güzel masallar anlatır, nasıl olsa zamanla öğrenmeyecek mi çocuklar dünyanın gerçek yüzünü. Ne gerek var onların mutlu dünyasını hüzünlerle doldurmaya.. Ama bazı çocuklar ne yazık bu kadar da şanslı değil, yalan da olsa bir masal anlatanları bile yok... Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta