Şov Zamanı Şiiri - Huban Asena Özkan

“Aşamazsın!” dediler o karanlık dağları,
“Geçilmez!” diye vurdular duvarları, surları.
Her engel bir hançerdi, her söz bir kurşundu,
Ama ben, söylenmemiş marşların sözüydüm!
Yolumda “Dibe vur” diyenlerin tuzaklarından,
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim!

Fırtınalar kopardı kökümden söküp atmak için,
Tuzaklı nehirler aktı ayaklarımı vurmak için.
“Düşersin!” diye güldüler çamurlu yokuşlarda,
Ben düştüğüm yerden taş topladım, kırdım tuzakları!
Küllerimden doğruldum her “Bitti!” narasında,
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim!

Geceler zincir oldu, yıldızlarımı kararttılar,
“Yalnızsın!” diye fısıldayıp ruhumu yaraladılar.
Ateşle imtihan ettiler, soğukla kırdılar,
Ben içimdeki volkanı susturmadım, korlaştım!
Adım “İmkânsız”ın üstüne kazındı kayalara,
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim!

Kanadım kırıldıysa, yürüdüm sarp uçurumlarda,
Yüreğim darbe aldıysa, sardım şiirle yaraları.
“Tükenirsin!” diyenlere inat, her düşüşte yeniden,
Ben küllerden kanat çırpan Anka’nın sesiydim!
Yokuşlar bana yol oldu, zirveler basamak,
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim!

Şimdi o karanlık tünellerin sonunda ışık,
Her “Yapamazsın!”ın üstünde yükselen zafer tuğu.
Sessizliğim biriktirdi bu çığlığı yıllarca:
Artık sıra sizde seyirciler! İşte sahne, işte perde!
Yenilgileri zafer kılan bir oyunun finalindeyim,
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim!

Artık alkış sırası sizde!
İzleyin nasıl yıldırım düşer suskun ovaya,
Nasıl dirilir ölüm sanılan topraktan filiz!
Şimdi benim sahnem:
Gölgeleri yırtan ışık,
Sözleri deviren gerçek,
“Yapılmaz” denileni yapan deli rüya!
Çünkü ben
Üstesinden gelemezsin denilen her şeyin içinden geçtim...
ŞİMDİ ŞOV ZAMANI!
⚡️ Perde Açılıyor! ⚡️