Sorular çoğalıyordu bazen.
Yetmiyormuş gibi cevaplar da kifayetsiz kalıyordu inadına.
Bir düşünce denizinde bir gül soluyordu.
Gülün can alıcı kırmızısı, düşünce denizini kan rengine boyuyordu.
O suya giren, bir daha çıkamayacağı gibi...
Kendini de bulamıyordu.
O su, cesetlerin suyuydu.
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
