Ömürden kaybolan
Gecelerden birindeyim
Yağmur sinmiş toprağa
İçime çekmekteyim
Bir fincan kahvenin köpüğündeyim
Baktıkça neler görmekteyim
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
bu kadar temiz bir kalple ölümden korkmanız gerekmez...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta