Sorandan Korkun Şiiri - Mehmet Şahan

SORANDAN KORKUN

Veba, virüs, salgın diye korkanlar;
Verilenden değil, verenden korkun.
Tabut, mezar, talkın diye korkanlar;
Girilenden değil, girenden korkun.

Dipsiz kuyularda Yusuf’u düşün,
Sonsuz deryalarda Yunus’u düşün.
Onmaz yaralarda Eyyub’u düşün,
Derilenden değil, derenden korkun.

Hayânın attığı yüzler önüne,
Yalanın sattığı sözler önüne,
Herkesin taptığı gözler önüne,
Serilenden değil, serenden korkun.

Ne idi serilen, nelere erdin?
Nefsine verilen, gücü ne ferdin?
Kalplerde örülen binlerce derdin,
Örülenden değil, örenden korkun.

Her yapılan işin duyan olunca,
Her yanılan izin beyan olunca!
Sır sanılan gizin ayan olunca,
Görülenden değil, görenden korkun.

Asla sevdirmedin emir kipini,
Nefse yerdirmedin amir tipini!
Sen ki gerdirmedin ömür ipini,
Gerilenden değil, gerenden korkun.

Pir-î Fâni der ki; ekip, biçtiğin,
Helal mi, haram mı yiyip, içtiğin?
Hakk’ın yolu muydu gelip, geçtiğin?
Sorulandan değil, sorandan korkun.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
08.03.2021 – İSTANBUL