Gökyüzünde biriken yıldızlara sor beni
Irmaklarımdan akan şu gözyaşlarına
Bir zamanlar üstünde gezindiğim bulutlara
Hiç geri gelmeyecek yıllara sor beni
Sor ki döksün içimi boş kâğıtlara
Sor ki yaksın içini, unutulan hatıralarla
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta