Herhangi bir masal sonlanınca
Bizden birisi bilirsin, çıkar kerevetine
Amorion kentinin ardına değin
Şenlenir kapıları
Öyledir,bir kez daha kendi toprağına dönmez
Frigyalı çocuklar
Göğe beton döker bir gizli el
Elmalardan karılır harç
Göz açıp kapayıncaya kadar
Bozulur tılsım
Yoklar, işte yoklar
Dil dille uzlaşamaz
Körelir yolun sonu
Kulübesini her gece
Yıkıp yeniden yapar cengaver
Daha da derinleşir çukur
Kıvırcık saçlarını kimin okşadığını
Bilmeden uykuya düşer peri kızı
Tilki ve karartı
Tir tir titrer
Rüyalar yanıltır çoğu kez, inanırız
Üstü örtülen her uyku köklenir
Bir yanık izinden sızar sancı
Yirmibirmayısikibinonaltı
Kayıt Tarihi : 21.5.2016 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rüyalar da hafızanın gerisinde beslenen içten pazarlık...
Uyanışın fitilini ateşler dünün dinginliği.. Bitmeyen özlemin açlığıdır içten içe duyulan.. El ele tutuşan çocuklar bir gecede büyür..
Kutlarım Kardeşimi..
kutluyorum hocam,saygımla
Biz hep kerevette kalırız nedense Bu halk, bu garip halk. Ve hep birileri hep çıkar tahtına. Gözümüzü açmadıkça, hep kadar deyip geçer bu oyuna bazıları.Oyun böylece sürer gider...
Kutluyorum şiiri ve sizi öğretmenim. Nicelerine...
TÜM YORUMLAR (3)