Sonsuzluk İşareti Şiiri - Sevgi Gül İlkan

O'nu rüyamda ağlarken gördüğümde anladım
Şiirin yarası hâlâ çok sıcaktı

Kırgınlığa takılıp kalmak vakit kaybıydı

Merhametimin çıplak ayaklarıyla düştüm yola
Kağıda şiir diye aldığım gözyaşına baka baka

O nasıl bir ağlamaktı
Kaç yüzyılık ayrılıktan çoğalmaktaydı
Üstüme yağmur olup yağıyordu

Üzüntünün suları altında kaldıkça ruhuma ağırlaştım

İyi olup olmadığını bilmemek
Dünyanın öbür ucuna gitmişm gibi yordu

Kapısına vurmaya elimi kaldırdım
Adım beni durdurdu

Gözyaşını şiir diye aldığım kağıda
Yazınsal durum yazıp
Yüzüme peçe olarak taktım
Kapısına iki kere vurdum
Biliyordum kalbi beni tanıdığına ispat sunacaktı
Sensin deyip dilimin kilidini açtı

İyileşemeyen yarasına alışırdı
Asıl alışmak derinleşen bir yaraydı

Aşka ruhuyla yol alana
Rüyada işaretler sunulmaktaydı

Çektim aradan ördüğüm duvarları

Şiire güneşli cümleler örülsün
Ağlamasın yüzü hep gülsün...