14.08.2000 İstanbul Güngören Hastanesi
Gözlerime yerleştirmişsin bir ıssız kabri,
Ve sonsuzluğu sığdırmışsın ve sessizliği.
Karanlıktan, renklerin boğuluyor her biri,
Renksizlikten doğuyor, renklerin dipsizliği...
Dünya, senin doğru çizginde gelmiş hizâya;
Yaşamsa sonsuz karanlıkta beliren nur mu?
Sen içerdeyken ben
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Devamını Oku
Sinemalara gittim
Bütün filmlerini seyrettim
O sevdiğimiz artistin
Sen içerdeyken ben
Vita kutularında çiçek yetiştirdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta