Bir çiçek yara açarmış toprakta.
Bir sevda alev alırmış gönülde.
Ben isterdim kökleşsin vücudumda,
Çiçek gibi, sevda gibi, sonlu değil.
Ölüm gibi eşiğinde sonsuzluğun.
Taze bir fidan gibi gencecikken.
Tertemiz, nazenin ve incecikken.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta