sonsuzluğa açılan yola gitmeden son bi kez attığın
ve bende öylece kalan bakışın vardı ya yar
aklıma her gelişinde ölümü tanrıdan seni diler gibi diliyorum
yok gece gözlüm yok
ben senin her bırakıp gidişine alışmıştım ama
bu seferki son
tanrının sevdamız için layık gördüğü ayrılık
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta