Sonsuza Uzanan İki Çizgi Şiiri - Güray B ...

Uzun zaman önceydi ve henüz yazmamıştım o şiiri
Yine uzun zaman önceydi ve henüz tanışmamıştım seninle
Bilmiyordum ipeksi yumuşaklığını teninin ve hiç almamıştım
Yürüdüğün her yere saçılan beyaz çiçek kokusunu

Anımsıyor gibiyim mutlu da değildim o vakit, mutsuz da
Ekseriyetle sadece bir kaç dost vardı yanımda ve biliyorsun
Bir türlü kopamadığım sarı filtreli sigaram ceketimin cebinde
Sonra sen girdin hayatıma, serin, aydınlık bir sonbahar sabahı

Her şey yolundaydı o ana kadar ya da ben öyle sanıyordum
Başımı göğsüne yaslayıp, saçlarımı okşadığında ilk defa
İlk defa o kadar suçlu ve o kadar masum hissetmiştim hayatımda
Serin bir nisan akşamı ansızın beni bırakıp gidene dek

Şimdi kim bilebilir ki dünyanın başka bir ucunda, her sabah
Masamdaki resminle bilfiil konuştuğumu? ben bilebilirim,
Belki sen kenarından tahmin ediyorsundur ama başka kimse
Bilemez sevgilim hala uyumadan en son seni düşündüğümü

Ben uzunca bir süredir geçmişte yaşayan birisi sayılırım bence
Gelecekle ilgili kaygım hiç olmadı, bana sorarlarsa ben sadece
Seni bekliyordum gelecekten, ona inancımı yitireli de yıllar oldu
Anlayacağın sen geçmişte bir yerdesin ben de orada seninleyim

Geçen gün bir arkadaşına rastladım olmayacak bir yerde
Heyecanlandım, kalbim hızlandı birden, öleceğim sandım
Bir kaç kelam ettim ama cevapsız kaldı, o değilmiş
Unutmuşum bir an için, insanların çift senin tek yaratıldığını

Sonra birden tüm anılarım geçti gözümün önünden
İstanbul, Boğaz Köprüsü, İstiklal, Beyoğlu hatta galata
Belki Narmanlı’da bir kahve içip, yürümeye devam ettiğimiz
O soğuk, karlı, zemheri kış günü de dahil…

Burada günler alabildiğince seni düşünerek geçerken
Ben biraz daha yaşlandım ve yüzüm kırışmaya başladı
Her gün adımlarım ağırlaşırken, sen masamda taze kaldın
Yıl dönümlerimizde, fotoğrafını yeniledim, hiç solmadın

İlk zamanlar zor geliyordu konuşmak ama şimdi öyle mi
Sen bile cevap vermeye başladın bana camın ardından
Bazen gülümseyerek, bazen hüzünle bakıyorsun
Ben ise her sabah aşkla bakıyorum sana ta akşama kadar

Şimdi bir zaman çizelgesinde, sonsuzdan gelerek
Birbirine yaklaşmış ve bir yerde kesişmiş, ardından
Bir daha birbirine değmemek üzere ant içmiş
Sonsuza uzanan iki çizgiyiz…