Yaşansa ne olur ki, bin yıl veya bin asır
Zamanı ölümle son bilen elbet yanılır
Bir gün öteye sarkmak, insanlara münhasır
İzzetle yaşayanlar, hep övgüyle anılır
Saatler ölüm marşı, değişmiyor hiç ritim
Dünyanın ekseninde, insanlık oyalanır
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta