1981... miadı ne kadardır bilinmez...
gündüzleri çocuklara gülmeyi öğretip geceleri ağlayan o uzak kadına, Mihriye'ye...
Ergen zamanların gökyüzünde yaşadım her şeyi.
Gerisi cehennem biliyorsunuz.
Siz, yaşarken henüz
Ben, sancılar yüklüyordum
Annemin talihsiz gövdesine.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




küçük bir mezarın içerisinde büyükmekte olduğuu hisseden bir kadının ızdırabı ancak böyle anlatılabilirdi.. Teşekkürler...
yüreğine ve kalemine sağlık...
saygılarımla
ipek topyan
ben boşuna güzel yürek demiyorum öylesin çünkü........tertemiz.....yüreğine sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta