Anlamlardan arınmış algıların yol haritasında kaybolan gençliğimiz
Yudumlara böldüğümüz sevinçlerin mayınlı odalarında sevilerimiz
Özlem çekiyoruz rengini kaybetmiş sulardan, değişti denizlerimiz
Kekre bir gözyaşıymış mutluluk, özünü yitirdi çocuk gülüşlerimiz…
Renkli balonlarla düşleri uçuruyor uzak bahçelerde çocuklar, masum dileklerin koynunda ıslanırken kâğıttan uçurtmalar. Yangının devrim çığlıkları var sokaklarda, daralmış ve hazzını yitirmiş yaşam öğünleriyle tüm sofralardan aç kalkarken yaşamaya sevdalı insanlar.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
