Senin için yalnızca bir sonbahar yaprağıydım
Eylül’de dalından koparıp,gecenin sessizliğine bıraktığın
Elbette eylül gelir gelmesine
Sen yine aynı yerde yeşerirsin,gönlünden coşar bahar
Ben ise rüzgarın nefesinde yapayalnız dolaşırım bilmediğim sokaklarda
Bir mevsimlik aşk değil mi ağaçların yaşadığı bahar ile
Sararmış kuru bir yaprağım eylül de yalnız kalan
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta