Sonbahar mevsimi Şiiri - İlyas Kaplan

hazan mevsiminde yıkıcı rüzgarların ardından
yapraklar dökülür alabildiğince viran zemine
kül rengi elenir toprağın üstüne
müşahede ederim sonbaharı çiğ damlalarından
toprak çürür hayat biter, tohumlar ki kül enkazı

pörsümüş çiçekler yeniden neşv-ü nema bulur
henüz muktedir olmayan yapraklar
gözlerini kaparlar ölüm uykusuna
gayet basit bir matem arz eder
yüzüme serpilir efsunlu bir hava
sehl-i mümteni bir yaratılışta bu emsalsiz manzara

bu ne müthiş bir sunum bu nasıl bir izan gösterisi
ayrıca soluklamalarımda bir de azameti
hayatın bereketi akıp gider ruhumun ezeline
akıl durdurucu bu canlılığın bu güzel rengi
hayallerime ihsan bir sonbahar mevsiminde

eğer kalbim aydınlıksa karanlıklardan kurtulmuş
kavuşma arzum kuvvetlenir yine her ayrılık vakti
bir çöl girdabı gibi hiçliklerle yok olmuş
avare halim gönlümün aynasında bir toz bulutu
bu meşk sabahında bir türlü kendinde değil
en hazin sonbaharları yeniden yaşıyormuş gibi

tertemiz bir duygunun iştiyakıyla hızlı çarpar bu yürek
ışıltılar saçar o denli hazin o denli acılar içinde
aydınlık gecelerde, parlaklığında kaybolur süreyyalar
tükenir birlikte tahir bir meşkin sevdalıları
ufkumun patikalarında yollar uzadıkça

düşler rotasında gemiler, lahzalarla şevk-i sürur
lakin umut içinde çırpınır zahirden batına doğru
akar bambaşka bir enerji dalgasıyla
şeffaflaşıp saklar fütüvvet zamanlarından bir vakti

bir hicran ki hazan adına,velakin bir ummandır aşk
ateşi ateş her kıvılcım nöbetinde bekleyen

gamın her lehçesinden dert sunar sayfa sayfa
suhulet içinde herkes çok boyutlu ışıklarla bezenmiş
her sırrın her halinde bir rızanın muştusu
en latif şimşekleri yanardağlar doğurur

her zaman vecdiyle teselli bulur sükun içinde gönül
elest geçmişi saklar yakuttan cevherleri
eşeledikçe sonbaharı ciğerlerimee dolar misk-i anber
kaydedilen hafızanın ukdesinde henüz sırası gelmemiş

şakaklarımın ortasından vurur bir çekim ciğer acısı
fışkırır yüze doğru arzın kaynayan cehennemi
belki de en çok acıtır göğsümün sol yerini
ihtiyar hücrelerin istilasında gün ve gün

sinelerde matkap ucuyla açılır mavi bir leke
bu yüzdendir sonbaharda ölüm,rüya gibi bir şey

redfer