Ateş rengi çiçeklerini düşürdün yine gözlerime ey akşam
Beyhude kaçmalarım,boşa çırpınmalar bilirim
Adını bile koyamadığım,karanlık çıkmazlardan
Ne kadar ruhsuz bana şimdi,yelkovan süslü zamanlar
Bilirsin ben yalnızlıklarımda nasıl kaybolmuşum
Kayıp şehirde açan, beyaz bir gül dibinde doğmuşum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
