Sonbahar Hayattır Şiiri - Naki Aydoğan

Sonbahar Hayattır
Bugün ne kadar samimi
Bugün ne acaba
Bırak ayını günü bu gün sonbaharın ilk gülü
Bu gizem mi adamı sarhoş eder
En iyi yıllanmış hayatlar anlar
İlk değil sonda olmayacak hayat bu
Sarmış ruhu öper bedeni
Hayatın ruhundaki tebessüm işte
Yüzüne vurmuş
Hüzündür bu hasat sonrası
Elden avuca kalan
Geriye ne kaldı hakikatten
Kış kapıda
Gelecek bütün yazlar işte bir avuç tohum
Var mı kökün toprağında
Yoksa bir bahar tozlaşması gibi işçi misin yaza
Kışın yok mu yazın olsun
Baharın işçilik neşen mi?
Yeryüzüne saçılmış nice avuçlar
İşçi elleri bekler
Yok, kederi hüznü
Rüzgâr savurmuş su taşımış
İşte bir çukurun duldasında arsız
Bizim tüccar arsız
Ambarın kilerin cebin delik
Hayat bu kadar samimi
Sonbaharın ilk anları gelir seni öper
Bahar, sana yine verir hayatını
Gülümsemeni
Bu kadar içten hayat
Seni kollar sever anlar mısın bilmem

Anan baban kardeşin karın çocuğun
Her biri birer hayatın
Senin hayatın hepimizin hayatı
Tatlı serin sever
Hele kışım sımsıcak sever
Çatının en ince sızıntısından sana seslenir
Seni seviyorum canım der
Korkar üşürsün sokulursun kendine
Sen senden çıkar ruhun dolaşır
Kapıyı pencereyi kontrol eder
Evin kokusu yazın korkusu kışın
İlk bahar kapı diğer bahar kapanır
Girer soğuk kış günü bozkırdan
Ormanlık dağları getirir aklına
Kışın yazı karlı ormanlık dağlar
Yazın kışı çıplak yaylalar
Soban var mı yaylada mı bıraktın aklını
Çalı çırpı yaktın
Kuzine soba lazım sana ormanlardan odun yığınları
Sen şömine istersin kocan yanında
Akrabaların uzakta eltilerin mutfakta misal
Yaklaş sobaya sığın iyice kendine
Atma hayatı üstünden birazcık ısınınca
Pişman olursun kar nezlesi tutarsın soğuk
Ateşli yatağa düşersin
İlkbaharın dışarı çıkmaya çekinirsin, gir içeri

Sonbahar hayattır
Senin benim herkesin
Senin mevsimindir
Diğer mevsimler için
Sonbahar üzerindir
İlkbahar içine can atarsın
Yaza açılmıştır için uçsuz bucaksız hayata
Hayatını atarsın dışarıya
Yazın tatil edersin kendini içinde bir yerlere gidersin
Varır mısın kendine sonbahara daha vardır
Soyun soyun mayonla bikinilerin kalsın
Çiçekten illaki birkaç gonca kalır
Kalsın yakışır sana bozulmazsın çabucak
Çıplaklar kampına bakma sen
Onlar kış kurutmalık
Onlar ruhunu kurutur sen dağa taşa organlarını pay edersin
Çok ruhunla gezersin
Kışın oturmuş bunları çok hesap etmişsin
Kışın neredeydin nerede oturdun
İşinde gücünde mi?
Bir avuç buğday bir balya alaf bir ocak odun
Şehirde hepsi bir asgari ücret
Ciğerin ciğerinde yanar
Yazın bayram etsin kışın cebindeydi hayat
Ne kadarsa
Yoksa başkalarının cebinde çokça mıydı?
Vücudunda gezdin durdun bir avuç içinde oturdun
Ayakların apış aranda bir cenin kaldın
Kendi kendinde
Bekledin baharı bir yaşam
Doğar gibi yaza uyandın
İçine düştün yine
Sevincine
Peşinden koş kendinin yine
Durma
Sonbahar yetişir sana
Hayatını bıraktın ya hayat seni karşılar yine
Tebessüm et anlarım hayatım seni
Sonbaharda üzerindedir
Giyin istersen hayatı üzerine hayatın yine
Hüzünlü ama mutlu hissedersin kendini
Demlendin içini çeker çayını içersin
Afiyet olsun mevsimin kutlu olsun