Bir sonbahar günlüğü. Kuytu bir evde yanlızlığıma eşlik ederken. Odamın penceresinden ağaçla yapraklarının ayrılışını izliyorum. Bir hüzün var yüreklerinde. Ikiside veda ederken bir birlerine göz yaşı eşlik ediyor ayrılışlarına. Tıpkı sen ve ben gibi. Hatırlıyormusun bir sonbahar günü koparmıştık umutlarımızı. Ellerimiz bir birinden ayrıldığı zaman göz damlalarımız gitme dercesine haykırıyordu. Yüreklerimiz pare pare olmuş bedenimize şimşekler çakmıştı. Ama sevgili gitmemiz gerekiyordu ve ikimizde savrulduk bu yalan dünyanın farklı şehirlerine.
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi
Devamını Oku
Dilsiz kulaksız sözün can gerek anlayası
Dinlemeden anladık anlamadan eyledik
Gerçek erin bu yolda yokluktur sermayesi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta