Uzun zamandır ihtiyar Gustav’ın kulübesindeyim.
On altılarındaki Mary ağılda inek sağıyor.
Dışarıda korkunç tipi var; lapa lapa kar yağıyor.
Yanımda yoktur, yorgun düşmüş atımdan başka bir şeyim.
Birden bire dönüyor, tutkunca bir eda ile boğuk;
“Demek ki ayrılıp, uzaklara gidiyorsun ha? ” diyor.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta