Aynaya baktım bugün;
Yüzümdeki bu kırışıklıklar,ellerimdeki kaverengi benekler
Ne zaman peydah oldu?
Ben hiç çocuk oldum mu?
Yaşadım mı gençliğimi.
Ne çabuk!
Ah be kader! Kahpe kader,
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Çocuk…
Hani sen uçurtmamı
almıştın elimden
göklere salıvermiştin
koparıp yüreğimden…
”uçurtma özgürlük” demiştin
ben daha fazla zırlamıştım
ayaklarımı yere vurarak
„özgürlüğümü kaçırdın elimden“ demiştim …!
İşte böylesi bir çocukluk aşkımız
vardı aramızda beraber yaşadığımız...!
Büyüdük de ne oldu?
Sana çok şey oldu,
evlendin,
çoluk çocuğun oldu…!
Bense hiç bir şey olmadım
hala çocuğum, çocuk kaldım…
Muammer Çelik
20.08.2003
Ah be kader! Kahpe kader,
Nasıl da oyaladın ruhumu,
Evet Valide Sultan Hanım, bizler kaderimizi oynayan aktörleriz. Yüce yaradan senaryoyu yazıyor bizler oynuyoruz. kaderinizin iyi olması dileğiyle
Hüseyin Bacanak
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta