Son Umut Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Eylül diyordum son umut,
Yazın yorgunluğunu,
Alır demiştim içimden.
Bir hazan yaprağına sarılsam
Diyordum,
Solgun.

Eylül diyordum son umut,
Sen Eylül' den önce gel.
Ben seninle yaprak dökmeliyim
Belkide.
Hazana ermeliyim koynunda,
Hayır yaprak dökmeden önce,
Gel.

Bir Eylül'ü bekliyorum,
Birde kuşları,
Birde başımdan dökülen
Sararmış ama mutlu yaprakları,
Gözlere yazılan türküleri sonra
Hem nasıl bekliyorum,
Türkü tadında yani.
Az yanık,
Az sevdalı,
Birazda dertli.

Resim var şu an yaptığım,
Adını Eylül koyduğum.
Sarı yapraklar arasında,
Bir kızıl yaprak olarak kendimi çizdiğim.
Resim var ,
Bir Eylül ayında,
Konuşmadan,
Yazmadan,
Boyadığım
Baştan başa huzurun rengine..

Mine Yılmaz Sevinç
06.Ağustos.2022
00:40