Ölümün koynunda kalırsa ömür son nefesimsin...
Başlangıçların en sonuncusuydu toprak kokan gözlerin...
Rüzgara karışan kokuna karışırken yüreğim son misafirimsin...
Çaresiz sığınan rüzgar üşütürken yalnızlığımı...
Bir ömürlük anda özlediğimsin
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta