Ateşin yandığı yerde, kül olurmuş güller
Savrulurmuş rüzgarda, bilinmezmiş dertler
Gönlüm bir harabe, yıkılmış yıllar
bu yurdu kendi elleriyle yıkan ben değil miyim?
Yıldızlar küsmüş, ay yüzünü dönmüş
Göğsümdeki şafak, bir daha sönmüş
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta