Bazen bırakmak gerekir, olacak ne varsa beklemek,
Çırpınmak, ağlamak ve dövünmek gideni getirmez,
Kabullenmek yüreğine iyi gelecek belki de bilmeli,
Ardına bakmadan da hayal kırıklıklarına üzülmek,
Belki için için ağlarken yaşadıklarına sükunetle,
Küsmeden, darılmadan elveda demek gülerek.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta