Uzat ellerini son sıcaklığım boşa gitmesin diye veda etti yaşama Rıfat Ilgaz.
Bize ne zaman eşyaları kullanıp atmayı öğrettiler, işte o gün bugündür kullanıp attığımız hiç bir eşya ve insanla aramızdaki ilişkiyi tamir edemiyoruz.
Oysa ekonomi de bir kural vardır. Bir ürünün en son faydası elde edilene kadar atılmaz.
Kullan at yaşam tarzını o kadar benimsedik ki insanı da kullanıp atıyoruz artık.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
"Tamiri mümkün olmayan tercihler..."
Hemen her alanda!
Mesela otomobilde!
Beyaz eşyada
Halıda, koltukta,
"Evlilikte!"
Acaba neden?
Sorunun ardından da: "Bizim de son kullanma tarihimiz var mı?"
O, "göçüp gittiğimiz" zaman değil, ölmeden öldürüldüğümüz zaman olmasın! diye akıl yürütmeli biraz,
Diyeceğim de,
O akıl hiç oldu mu! Yürüdü mü, var mı gören!
Tebrikler Önder Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta