Son buluşma Şiiri - Eyüp Doğru

Son buluşmamızda gitmek için ısrarını görünce kal demek istemedim.
Yolları açık bıraktım, kelimeleri kıstım.

Oysa ki gözlerimde bir davet vardı,
senin görmeyi seçmediğin.

Mutlu gibi davrandın, ama gözlerin yanılıyordu.
Belli belirsiz kızarıklıklar, uykusuzluğun izleri…
Kırılganlığın, cildinde beliren küçük bir işarete bile saklanmıştı.
Gerçekler yüzüne yazılmıştı ama sen kendini başka bir hikâyeye inandırıyordun.

Şimdi soruyorum sana:
Gitmek mi daha zor,
yoksa kalmaya cesaret edememek mi?