Ruhumu karanlık odalara kitledim.
Sırf yalnızlığa alışsın diye,tek başına.
Artık kimim bilmiyorum bile.
Ne yapılır hiçbir fikrim yok sarılırken bu kağıda.
Nefes alırken canım yanıyor artık.
Kuşların cıvıltısı kulağımı tırmalıyor.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta