Dumanlı başım,gözler buğulu,
Olmayan melodi çınlıyor,
Sesi yalnız benim kulağımda.
Benden hiçbirşey kalmayan bedenimde,
içim senle dolu oturuyorum.
Kendime her gelişimde,
tekrar sömürüne uğruyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
içim senle dolu oturuyorum.Ne kadar güzel bir benzetme .tebrikler üstad.
Aşk kendi içini görmek ve orda başka bir varlığı yaşatmaktır. Gerisi önemli mi?
Şimdi ben senden ibaretken,
Sende kendimi hiç göremiyorum.
//
'Sanırım karşılıksız sevginin duygu dolu az ama öz anlatımı olmuş,kutlarım sevgiler....'
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta