Bir gece ansızın girdin hayatıma,
Ellerin sıcaklığıyla ısıttın kışımı.
Gözlerin sadece bakmadı, anladı
Suskunluğumun dilini çözdün,
Yorgun kalbime bir bahar getirdin.
"Sen soluma çok yakıştın," dedim,
Nefes almak bile güzelleşti seninle…
Güzelliğin saçlarında değil,
Sözlerinin dürüstlüğünde saklı.
Gülüşün, yalan bilmeyen bir çocuk,
Öfken bile adaletle büyür.
"Niye sevdim?" diye sorma,
Çünkü
Ruhun karanlığı bile aydınlatan
Bir meşale…
Bana dünyaları vaat etmedin,
Sadece "Ben varım," dedin.
Yalansız, rolsüz, maskesiz
Olduğun gibi durdun karşımda.
İşte aşk budur:
Kusurlarımı silmeyen,
Ama sarılan…
Şimdi biliyorum:
Sen,
Bir insan değil,
İnsanlığın ta kendisisin.
Ve ben,
Soluk aldığım her an,
Seni
Daha çok
Seviyorum…
Kayıt Tarihi : 26.4.2025 13:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!