Bana verdiğın güller solarken gönlümde ki güllerde sondu.
Ben yaşarken sen bu kapıdan çıktığında an benimle öldün.
Bu temmuz akşamında yatakta tek başıma üşüyorum sensız.
Duvarlar sensız boş gözlerle bakıyorum etrafıma sedasız.
Sigaramdki sevgi dumanı içime çekerken bilıyorum.
Çiğerlerım bir parça kapladığını yavaş yavaş öldürduğünu.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta