Bana verdiğın güller solarken gönlümde ki güllerde sondu.
Ben yaşarken sen bu kapıdan çıktığında an benimle öldün.
Bu temmuz akşamında yatakta tek başıma üşüyorum sensız.
Duvarlar sensız boş gözlerle bakıyorum etrafıma sedasız.
Sigaramdki sevgi dumanı içime çekerken bilıyorum.
Çiğerlerım bir parça kapladığını yavaş yavaş öldürduğünu.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta