23.23.2010
Adsız bir sen mutfağındayım.Dimağımı geliştirecek öpücükler aradım.
Sen kokulu bir gül reçelinin ecelindeyim.Solmuş sensizliğin tadı var.Sinmiş duvarlara.Hala senin kokun var ömrümün tuvalinde.
Yüreğimde iklimsiz sebzeler yetişmiş.Ayşe kadın fasulye yere yığılmış.Oysa ben ayşe’nin sırığıydım çiçek çiçek bana sarılsın diye.
-Sonra kopuşların sofrasına dimağ olmaya aşktık seninle.
-Şimdi sırığı olmayan ayşe kadın fasulye nasıl hasadını aşka çevirecek. Öyle yalnızlık sularıyla olmaz bilesin.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta