Sol Yanım Şiiri - Mecit Aktürk

Hırçın rüzgâr esir olmuş hazana
Üfledikçe yaprak döker sol yanım
Halim benzer boynu bükük ozana
Yâr dedikçe hep ah çeker sol yanım.

Kimse bilmez, yen içinde kol kırık
Her ne yana el uzatsa dal kırık
Sermayesi bir amansız hıçkırık
Günde belki bin kez çöker sol yanım.

Laf anlamaz bahtım zulmü haz bilir
Bunca zaman dert çekerim, az bilir
Mahzûn gönlüm mevsimleri güz bilir
Nevbaharda, diken eker sol yanım.

Gözde yaşı dilde gamlı bestesi
Bir elde de yokuşların listesi
Sanki dersin bu yolların ustası
Düzü bilmez, sarpa çıkar sol yanım.

Tebessümle hoş değildir arası
Kabuk tutmaz, kanar müzmin yarası
Gören sanır içi katran karası
Kederlidir, yürek yakar sol yanım.

Pay düşmemiş dağıtılan murattan
Mahrum kalmış lezzet veren her tattan
Genç yaşında ümit kesmiş hayattan
Tez yorulur, çabuk bıkar sol yanım...

Dostluk kurup hüzün ile, elemle
"Sırdaşım" der, ağlar, gezer kalemle
Ecel denen kuşu bekler özlemle
Yağdıkça kar, toprak kokar sol yanım.
Kar yağdıkca kabre bakar sol yanım...