Sokulma Boşluğuma Şiiri - Seyrani Göl

sokulma boşluğuma,
orası bana bile yabancı
her suskunluğumun arkasında
bir çığlık asılı hâlâ

bazen
gülümsediğim sanılıyor
oysa gülüşümün içinde
göç etmiş hevesler var

bakma öyle sessizliğime,
duymazsan sanma ki acım yok
yalnızlık öyle bir yankı ki
en çok susan duyar kendini

bir söze değil,
bir nefese ihtiyaç bu
var mı orada,
sessizliğimi tanıyacak biri?..

gelme üzerine basarak kırıklarımin
çok derinde kaldı bazı parçalar
dokunsan
kanarım

sokulma boşluğuma...
çünkü o boşluk
çoktan doldu sensizlikle.
S.GÖL