onlar sokakların yalnız çocukları
onlar sokakların kimsesiz gece kuşları.
Gözyaşları akar yanaklarından aşağıya
gecenin kör kuytularında.
Duymaz hiç kimseler ne seslerini...
ne de çığlıklarını....
Bir çöp gibi atılmıştır onların bedenleri.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm