Soğuğun düşündürdükleri

rüzgarın ıslığı
süslüyor bu soğuk günü
vınlayıp duruyor
öç alıyor sanki
şafağın bu sessizliğinde
daha çıplağım
daha yalnızım
benimle konuşan herkese
her şeye
çok uzağım
sevdiğim her şeyi unutuyorum
düşlerim siyah
denizlerim kurumuş
gündüzlerim yok
olmuş
yuvasından düşen yavru kuşlar
gibi
ürperen ve ağlayan
ruhumu
yalnızlık sarmış
nerelere gitmeliyim
hangi insanlara rastlarım ben
bakıp durmaları için
bulanık gökten yağmurlar düşerken
hüzünlü bir fotoğraf
bugün yaşadığım …

Mustafa kaya
23.12.2008 / Çengelköy
www.mustafakaya.net