Dere kenarında, bir söğüt vardı,
Dal budak salmıştı, ufka bakardı.
Yalnızdı, sıkılırdı, zaman zaman,
Baktı bir gün, uyanınca, uykudan,
Dikmişlerdi, yanına hoş, bir kavak,
Şöyle bakıştılar, dal sallayarak.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Yıldırım çarptı, sanki ikisini,
Delice sevdiler, birbirini.
Yandı yürekleri, yazın sıcakta,
Isındılar, sarılarak, Ocak’ta.
Hüzünlenip, sarardılar, sonbahar,
Her baharda hep, âşıktılar onlar.
Kıskandılar, onların bu, aşkını,
Komşu olan kuş, böcek şaşkını
__Etkileyici bir masal tadında şiir..Kaleminize sağlık..
__Bir Aşk Masalı..!
Ayışığının pırıltısında uzanır
Boylu boyunca sonsuz sessiz sahil
Kıyıda irili ufaklı kayaların arasında
Vakur duruşlu bir kaya vardır ki;
Denizin masum köpüklü elleri
Aşıktır bu muhteşem kayaya
Dalga okşayan kaya okşanandır
Hep atılır kavuşmak için dalga
Dokunur zarif köpüklü elleri
Parmaklarının ucuyla
Ve.. geri çekilir hüzünle
Bilir kayayı yerinden sökemeyeceğini
Dalganın her dokunuşu sarsar kayayı
Sevmiştir o temiz köpük elleri
Göz yaşlarına boğulur sessizce
Bilir kavuşamayacağını için için
Kaybetmek korkusu yüreğinde
Hep bekler dalganın dokunmasını
Bilmez ki,dalga yalnızca ona dokunur
Yalnızca,o kayanın gölgesinde huzur bulur
Bilmez ki,bir öpüşüne kayanın
Dalga bir ömür verir..!
_Anımsattı şiiriniz teşekkürler....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta