Otobüsün farlarının ışığı sönük kalıyor,
gecenin zifiri karanlığında.
Yalnızca ben ve yaşlı şoför var koca arabada.
Ay ışığının altında, ağaçların koca dalları bir el gibi
pencerelere uzanıyor âdeta.
"Neredeyiz şoför?" diye soruyorum biraz korkakça.
"Son durak!" diye cevap veriyor kaba bir ses.
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta