Sobe Şiiri - Ayşe Manav

Yeni bir sabaha uyanmak isterdim.
Hayata sırtını güvenle yaslamış,
Hür bir gülümseme dudaklarında,
Güneşin sıcaklığı alnımda

Gözlerimi öylece açmak
Adını hiç bilmediğim bir kasabada
Yanı başımda yanan bir soba
Yatağım cam kenarında

Camda telaştı kuşlar uçmakta
Ateşte demli çay kokusuyla
Yerde kurulu tahta bir masa
Masada omlet sahanda

Adımı unutmuşum mesela
Bir çınarın gölgesine saklanmış riya
Körebe bir iki üç yamacımda
Ebelendim kaderime sobe…