Yitirdi babasını, çocuktu daha,
Annesiz büyüdü, gözünde yara.
Bir sevda aradı her an, her gece,
Yürek hep kırık, dolu bin bilmece.
Yoklukla sınandı, açtı kapısını,
Misafir severdi, içten sofrasını.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.



