Gecemin yamacına bağdaş kurup seyrediyorum
Yaban olduğum, bilmediğim
En azından unuttuğum sesleri.
Demir kapının öfkeli sürgüsü
Yada
Voltadaki adımların demli yalnızlığı değil duyduklarım.
Avlunun köşesine biriken suyun
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta