Yeni uyanmıştı toprak
Mevsim caglayarak akıyordu doruklardan
Tonlarca yeşil nakşetmişti dağları
Serin esiyordu o gece yaşam
Bir kaya dibinde bağdaş kurup
Sol kolunu çantasına dayamıştı ölüm.
Uçurumun derinliğine bir sis gibi çökmüştü
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta