SİVAS’IM
Toprak yüzünü sevdim çocukluğum Sivas’ın
Su misali aktı kızılırmakta bahar gençliğim
Kaderimdi savruldu gurbet ellere geleceğim
Altın kafesimdeki ağıtsın sen Sivas’ım
Sen çağırmazsan toyunla düğününle halayınla
Bir gün bir tabutla söz sana döneceyim
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,