Şival. Şiiri - Servet Alkan

Beni böyle kabul buyur; ey Nikbin…
Sesimde ateş makamı/Makamı Gülizar
Yorgun/Tonoz rüya
Küskün/Şellak
Umutsuz/Barok kırmızısı…
Ölü…(Halımız itten beter/Keyfimiz beyde yok.)

Beni böyle kabul buyur …
Zeyrek sevgi,sarı Efulim
Riyakar ilham olmasın,olmasın Saye.
Ortalıkda dolaşmasın Reftar.
Yığın mısra,Tipik tepki,statik mana
Gülüşleri yakamda…

Beni böyle kabul buyur…
Avuç içlerimde gül kokulu günahlar
Akşamı sevmeyen
Ahhh uyku..!
Yıkana haram olmalıydı,yıkılana değil
Soğuk bir kış daha geçirdim gözlerinsiz..

Beni böyle kabul buyur …
Bil ki ; Mokitaların şiir yazmasına karşıyım
Güllerden mısra yapmasına
Göçebe kederlerden ilham almasına
Öyle düşünüyordu ki;
‘’Şifadır sevenler birbirine’’ diyordu Samira…

Beni böyle kabul buyur; ey Nikbin…
Sesimde ateş makamı/Makamı Muhayyer
Yorgun/Şıngıl arya
Küskün/Masif
Umutsuz/Galibarda kırmızısı..
Ölü…( Bilki;Kırk iğne Bir Çuvaldız etmez)

Beni yola adanmış Suzidilarayla
Beni yüreğime kazınanlarla
Beni Isfahan yaralarımla,
Beni alnıma yazılanlarla…
Beni Müstearla.

Servet ALKAN
27.12.2023/Malatya