Sitemli Şiir Şiiri - Agah Adıgüzel

Gözlerin yanmış kömür gibi bakıyor
Bitmemiş zulümleri döküyor ellerime,
Üşüdüğüm rüzgârlardan kalan izleri,
Alnımın aklığında doyuruyorum.
Çocuk gözlerinin gizeminde demlenen,
Nice hainlikler büyümekte durmadan,

Gamzesinde canlanan ezgileri,
Derleyip duruyorum her mevsim.
Sonra alıp tomurcuğundan gül mevsimini,
Sabah yeliyle büyüyen umutlara sarıyorum.

Her sabah çoğalan türkülere yükledim
Dertlerimi, çilelerimi ve umutlarımı.
Varsın her sevdada büyüsün yeni ezgiler,
Ben de türkülerle çoğalayım durmadan.
Ve benimle yaşayan hüzünlerle öleyim.

Artık bırakın gideyim çocukluk akşamlarıma,
Karpuz kabuğundan arabalarıma,
Durmadan cızırdayan küçük radyoma
Ve akşam ayazının yanaklarımdaki sızılarına
Uzatıp ellerimi dokunayım son defa.

Billur bir tepside sunulmadı mutluluklarım,
Uğramadı hiçbir semtine yüreğimin,
Ve son bir kez ağlamak istiyorum ne olur,
Bırakın benimle kalsın bütün acılarım.
10 Aralık 2024