Zifiri bir karanlıkta körlüğü sınarken ruhum,
Ayışığı olup oturdun yanı başıma…
Okşadın siyah saçlarımı melteminle
Gecenin sükûtunda şiir oldun mısra mısra
Aşkı büyüttün dalgaların tokadında
Ve sevdin sevgimi doyumsuzca…
Veremedin elini elime,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şiirinizi
begeniyle okudum
şimdilerin modası fazla mecaz olmasına ragmen ben hoşlandım
Yalnızlığı tüketmek gerek.
Biliyorsun!
çok yalın ve çok gerçek,bilgeceydi...BÜLENT AYDINEL
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta