Vuslata erdi yine yıldızlar
Tükenmiş, anne kuşun yuvasında sevinç bestesi
Kandiller etrafında halay çeken kelebekler
Denizin mimiklerinde raksa durmuş yakamoz
Ve bunca güzelliği bastıran ' Fikrimdeki Sen'
Oysaki kucağımda 'Çaresizliğim'
Yanında verilen: 'Komple sensizlik'miş
Üstelik gülmem istenmiş
Gecenin minik bir kesitinde
Mecnun'un bitmeyen çölü
Kerem'in ağıt dolu gözyaşları geliyor aklıma
Ferhat'ın yüreğinden güç alıyorum
Ne çare, yoksun
Rutin yalnızlığımın ücrasında bile
Onca kasavetin arasından
Usul usul süzülen hayalin
Fakat bir balyoz gibi iniyor şafak
Filmin ortasına
Başrolünde 'Sen ' ve 'Senden artakalan ben'
Fonda hatıralar
Yıldızların ağır aksak vedası
Ve göz kırpışları
Finalde değişmeyen hakikat:
Yoksun kere Yoksun...
Kayıt Tarihi : 4.5.2002 13:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!