Yetim bir çocuk gibiyim senin ardından
Adını koyamadım yalnızlığımın
Duvarlar düşman,insanlar yabancı
Kurtaramadım yüreğimi yad eller arasından
Bilirim
Bilirim de söyleyemem sancımı
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



daha yaşanacak ne güzel günleriniz var.umutlarınız bitmesin .selamlar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta